Gekke Hollanders!

Zo, poging twee. Blijkbaar had Jesper dit bericht per ongeluk gepubliceerd terwijl er niet meer stond dan een titel. En sommigen houden hun leeslijst erg goed bij!!! (Ik vind het echt super dat je ons blog zo trouw leest Claudia!) Maar dan nu wel de volledige tekst.

***

Pietenband bij de pont in Meilen

Sta je als brave, zondagsrust-erende Zwitser netjes in de rij op de pont te wachten die je van Meilen naar Horgen brengt, krijg je ongevraagd onverstaanbare hoempapa-muziek te horen. "Gekke Hollanders," dat moeten die Zwitsers toch wel minstens hebben gedacht toen ze ons met een paar honderd op de kade zagen staan. De kinderen veelal met een Pietenmuts op en vlaggetje in de hand en vergezeld door een heuse Pietenband. En met die pont kwam Sinterklaas even later dus echt aan! Al pepernoten strooiend kwamen de Pieten aan land en de Sint liep er rustig achteraan. In een luidruchtige en kleurrijke stoet liepen we vervolgens naar Gasthof Zum Löwe, even verderop.


Op naar de grote zaal waar we werden toegesproken door de Sint. Vervolgens trok hij zich terug in een kleine Stube, waar alle kinderen in kleine groepjes op audiëntie konden komen. Wij zaten in de eerste groep, spannend! J & J werden samen bij de goedheiligman geroepen: Jesper wilde niet op schoot, dus plantten we Julia daar neer. Helaas, dat werd huilen! Nadat ik snel een foto had gemaakt, heeft Martijn haar gered en kon de Sint uit zijn boek voorlezen. Daarna deelde een van de pieten de cadeautjes uit en toen de rest van de kinderen (uit ons groepje) aan de beurt was geweest, konden we terug naar de zaal. Daar werden natuurlijk eerst de cadeaus uitgepakt: "Die wilde ik precies hebben, hoe wist Sinterklaas dat?" (Lego watervliegtuig) En toen was het tijd om te dansen, knutselen en vooral gek te doen. Het Holländische Lädeli had ook een hoekje ingericht en dus kocht ik nog maar een pak mix voor Appeltaart en Appelbeignets: "Mama kijk, je kan hier ook zelf pepernoten kopen. Dat is handig!" Heel handig ja.

Na een uurtje vonden we het wel mooi. Julia werd moe (dat krijg je als je continue die zaal doorloopt) en Jesper had ook lang genoeg gek gedaan. Dus rond twaalven pakten we de hele familie in en liepen via de Weihnachtsmarkt naar de auto. Een klein uurtje later waren we thuis en konden we terug kijken op een leuke (en bovendien goed georganiseerde) ochtend!