Rheinfall

Halverwege de trappen naar beneden

Ik zeg het maar vast, zodat jullie straks niet teleurgesteld zijn: We gaan niet weer met elke logée naar de watervallen toe! Het toeval wil dat we er, net als in Canada, op een klein uurtje rijden vandaan wonen. Nu is de Rheinfall minder spectaculair dan Niagara, maar zeker niet minder mooi! Het is de grootste waterval van Europa, 150 meter breed en 23 meter hoog en hij ligt, zoals de naam al doet vermoeden, in de Rijn vlakbij Schaffhausen.

Het was vandaag een heel mooie novemberdag. De temperatuur liep op tot 20°C, dus we pakten een lunch in (door schade en schande wijs geworden) en gingen op pad. Op de heenweg zijn we 'binnendoor' gereden via Eglisau en Duitsland. Door de bewegwijzering kwamen we eerst op de verkeerde oever terecht, aan de kant van Neuhausen, maar nadat we de Tomtom 5 minuutjes braaf hadden gevolgd parkeerden we waar we wilden zijn, bij Schloss Laufen.

Direct aan het gratis parkeerterrein ligt het in 2009 geopende bezoekerscentrum, dat afgewerkt is met roestkleurige stalen platen waaruit allemaal kruizen zijn gestanst. Een groot contrast met het vlakbij liggende kerkje en het middeleeuwse slot, maar op zich wel mooi vind ik. Terwijl Martijn kaartjes kocht voor de "Rheinfall Erlebnisweg" (pad langs de rots naar uitzichtpunt), vond ik gewoon CHF 20 op de grond. De entree hadden we dus snel terug verdiend! Na een uur in de auto te hebben gezeten mocht Jesper zich eerst even uitleven in de speeltuin achter het bezoekerscentrum, daarna gingen we over de brug, onder de poort door naar het binnenplein van het slot. Schloss Laufen is een meer dan 1100 jaar oud slot, compleet met (gedempte) slotgracht. In de gebouwen zit een aantal, zo te zien luxe, restaurants, maar ook een jeugdherberg. Tot nu toe is alles vrij toegankelijk.

Känzeli platform

Vanaf het binnenplein kon je op twee manieren de Erlebnisweg op: Met de trap, of met de panorama lift. (Nu kwam het toegangskaartje in het spel.) Aangezien wij Julia + wandelwagen bij ons hadden kozen wij voor de glazen lift. Erg leuk, maar zicht op de waterval heb je niet. En dan te bedenken dat ze zelfs een intiem diner voor twee organiseren in zo'n lift. Vanaf de lift loopt de Belvedere-Weg naar een platform vanwaar je een goed zicht hebt bovenop de waterval. Hier hield het rolstoel- en kinderwagentoegankelijke deel op, dus we parkeerden de Bugaboo en liepen de trappen af. Halverwege is de foto hierboven gemaakt. Vlak daarnaast kon je een korte tunnel door de rots in (pas op je hoofd!), die leidde tot een klein, overdekt plateau waar je het water bijna kunt aanraken. Je kunt het in ieder geval voelen! Verder naar beneden kom je bij de Känzeli; een betonnen platform dat een stuk over het water uitsteekt en waar je het water voor, naast, onder en achter je voorbij hoort razen.

Dezelfde route gingen we terug naar boven en we sloten af waar we waren begonnen: Bij de speeltuin. De souvenirshop hebben we bewaard voor een volgende keer, want ja, we moeten toch echt nog een keer terug. De boot naar de rots in het midden van de waterval staat nog op het programma en we willen toch ook het hele pad naar de overkant nog een keer lopen. Aan de kant van Neuhausen (waar we dus in eerste instantie heen waren gereden) kun je een heel stuk langs de oever lopen. Ook daar zitten restaurants en een speeltuin en je hebt er zicht op de Rheinfall èn het slot! Dus: Wordt vervolgd!

Spectaculaire foto's van Rheinfall en het slot vind je in de Herfst 2011 set op flickr (beetje naar beneden scrollen, er staan ondertussen veel foto's in)