Wennen

Ondertussen wonen we alweer bijna een week in Zwitserland, maar van echt wennen is in zo'n leeg huis natuurlijk geen sprake. Natuurlijk maken we ons soort van vertrouwd met alles, zoals de:

• kleine wasmachine! - ik heb in die ene week al 6 wassen gedraaid;
• full size (Europese) oven - ik hoop dat mijn braadslee past en
• andere geluiden - doorgaande weg dichtbij, vliegtuigen over ons hoofd, het brommertje van de postbode èn kerkklokken die je om 6 uur 's ochtends wakker klingelen!

Alte Schulhaus: de kleuterschool van Oberweningen

Jesper ontdekt zich suf: hij rent van zijn vide naar de trampoline, naar het basketbalveldje, de zandbak en weer terug. Hij heeft ondertussen een slakkenverzameling aangelegd (buiten, in een emmertje), valt regelmatig de buren lastig en heeft de ijsvriezer ontdekt in de dorpswinkel. Maar nog belangrijker: hij heeft kennis gemaakt met de tweeling van de overkant (en heeft daar al een paar keer mee gespeeld) en is een ochtendje wezen wennen op de kleuterschool!

De kleuterschool ja, dus niet de eerste klas zoals we eerst van plan waren.Vanwege zijn leeftijd* zou hij automatisch in het equivalent van groep 2 worden geplaatst, maar als wij er op staan, kan hij bij wijze van uitzondering naar groep 3. Aangezien Jesper zelf naar groep 2 wil omdat hij "nog heel veel woordjes moet leren en nog niet weet hoe je popcorn schrijft", gebruiken we het komende jaar dan maar om de taal onder de knie te krijgen zodat hij volgend jaar een goede start heeft in groep 3.

Hoera!

We zijn in Zwitserland! Na een wat dramatische start - ik heb zowat de hele weg van het hotel naar het vliegveld zitten huilen - is de vlucht van Toronto naar Zürich goed verlopen. Zowel Jesper als Julia sliepen nog voor de maaltijd werd opgeruimd en zijn dat blijven doen tot de bemanning de cabineverlichting 's ochtends weer aandeed. We hebben ze dus maar even moeten entertainen en zijn zelf ook aan onze rust toegekomen (geen slaap helaas, daarvoor is zo'n stoel toch niet comfortabel genoeg).

Ons ontbijt bestond uit een muffin. Aangezien Juliaatje nu toch echt 1 jaar was geworden (zowel volgens Canadese als Nederlandse/Zwitserse tijd) had het leuk geweest als we daar een kaarsje op hadden kunnen zetten. Maar ja, open vuur en vliegtuigen gaat nog steeds niet samen, dus helaas. Ze heeft er wel lekker van gegeten trouwens en dat was goed te zien aan haar stoeltje!