Oftewel: Hallo allemaal!
Na bijna vier jaar in Canada te hebben gewoond zijn we in de zomer van 2011 naar Oberweningen (ZH) Zwitserland verhuisd, ongeveer een half uurtje ten noord-westen van Zürich. Van de suburbs van Toronto naar een dorp in het Wehntal, dat wordt nog een hele overgang! Want is Zürich een dorp vergeleken met Toronto (resp. 380.500 en 2,5 miljoen inwoners), onze nieuwe woonplaats Oberweningen heeft maar liefst 1700 inwoners! (Ja, je leest het goed: een 17 met twee nullen). Ik vermoed dat we daar snel bekend zijn!
We hebben altijd geweten dat onze tijd in Canada beperkt was. In eerste instantie was Martijn's contract voor 2-3 jaar en ondertussen zitten we hier alweer bijna 4 jaar! (Waar we erg blij mee zijn, want 2 jaar was wel erg kort geweest) Toch vinden we het heel jammer om weg te gaan. We hebben het hier in Canada en met name Oakville ontzettend naar ons zin en zijn net een beetje 'geworteld'. Jesper weet eigenlijk niet anders dan dat zijn leventje hier is, dus zeker voor hem zal de verandering groot zijn.
Maar Martijn was hier onderhand toch echt uit zijn functie gegroeid en de druk van bovenaf om te verkassen werd steeds groter. Zie ook de post op mijn babyblog. De afgelopen twee jaar zijn al diverse opties de revue gepasseerd, maar bij de meesten heb ik mijn veto uitgesproken. Zo werden bijvoorbeeld Shanghai, Polen en een andere functie op het hoofdkantoor van K+N aan Martijn aangeboden:
- Shanghai: te ver weg, ik wil niet in een compound leven (maar gewoon integreren) en mijn Mandarijn is niet zo best.
- Polen. Dit was echt een goede kans voor Martijn en hij heeft dan ook even op mij proberen in te praten, maar Polen??? Alle Poolse arbeiders trekken naar Nederland (en Canada) omdat het leven daar zo geweldig is zeker? Ja, we zouden er vast een joekel van een huis kunnen betalen, maar Polen??? Nee bedankt!
- Dan de eerste functie in Zwitserland: was niet ideaal voor Martijn, maar zeker een uitdaging en daar waren we misschien ook wel op ingegaan als Martijn hiervoor niet ontzettend vaak en lang zou moeten reizen. Dat was dus een gezamenlijk "Nee".
- Toen kwam er onverwacht een geschikte positie op kantoor Zwitserland (dus niet op het hoofdkantoor) beschikbaar en daar hebben we niet lang over na hoeven denken. Doen!
Het grote voordeel is natuurlijk dat we een stuk dichter bij alle familie en vrienden zullen wonen; Een uurtje vliegen dan ten opzichte van 7 uur vliegen nu, is natuurlijk niets. (Financieel gezien zeker, maar lichamelijk ook minder belastend) Ook hebben we de mogelijkheid met de auto te reizen of met de (nacht) trein. Het allerliefst (als we hadden kunnen kiezen) waren we naar de UK verhuisd, gewoon omdat we het een mooi land vinden en qua taal zou het voor iedereen het makkelijkst zijn. Maar ach, dat Duits (en niet te vergeten Zwitser-Duits, de spreektaal), daar komen we ook wel overheen.
