Ik hoef niets voor Moederdag!

Ik doe mijn best!

Echt niet! Ik wil niet zeggen dat ik het alleen maar geldklopperij vind - al zijn de bloemen dit weekend wel schreeuwend duur - maar ik ben gewoon niet gehecht aan één vaste dag per jaar waarop mijn kinderen hun waardering voor mij moeten laten zien.

Dat kan elke dag. Zou leuk zijn. Maar over het algemeen wordt er meer tegen me geschreeuwd. Hoe oud is Jesper ook weer? Bijna 7 toch? Het lijkt soms wel of hij al in de puberteit zit...

Maar ik dwaal af. Natuurlijk vind ik alle zelf geknutselde tekeningen en andere, eh ... 'dingen' die op school onder de bezielende leiding van de leraar worden gemaakt, echt wel leuk. En ik heb ze ook allemaal bewaard in een map of doos.

Gisteren had Jesper Waldtag en na afloop kwam hij, behalve met een berg vieze kleren, thuis met zelf geplukte bloemen. Netjes in een nat servetje gewikkeld enzo. Samen met een ander veldboeketje werd dat op het aanrecht neer gekwakt. De mededeling die mij daarbij in het voorbij gaan werd gedaan heb ik helaas niet meegekregen, en ik dacht dat de bloemen bij Jesper's nieuwste verzameling hoorde. Dus toen hij ze aan het eind van de middag nog niet in het water had gezet en de boel er nogal verlept bij lag, heb ik alles zonder pardon in de groene container gegooid.

's Avonds bij het eten vroeg Martijn aan Jesper of hij nog iets voor Moederdag had gemaakt op school. "Volgens mij niet; ik heb niets gezien" zei ik. "Jawel," zei Jesper "ik heb in het bos bloemen geplukt."

Oeps... Als dat maar geen trauma oplevert.

Natuurlijk durf ik zelf geen Moederdag over te slaan. Elk jaar zoek ik iets uit voor zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder. (Want mannen, in ieder geval die van mij, hebben daar geen inspiratie voor. Als ze zich al herinneren dat het Moederdag is.) Vorig jaar kregen ze allebei een zorgvuldig uitgezocht boek. Ik hou zelf erg van lezen, al heb ik er te weinig tijd voor, en geef daarom ook graag een boek cadeau.

Mijn moeder krijgt dit jaar weer een boek*. Maar ze kan er niet ontspannen mee op de bank. Ze moet aan het werk .Voor mij. Want eigenlijk is het een cadeautje voor mij. Ze krijgt het boek "Mam, vertel 's" en daarin staan allemaal vragen over haarzelf, haar jeugd en haar ervaringen met mij als kind. En die moet ze dus beantwoorden. Daarna wil ik het boek weer terug. Alsjeblieft.

Mijn schoonmoeder heeft vandaag de bloemist aan de deur gehad, want ik vermoed dat zij het boek dat ze vorig jaar heeft gekregen nog lang niet uit heeft!

En ik, ik hoef niets voor Moederdag. Misschien een uurtje rust. Geen man en kinderen om me heen, maar languit op de bank met een beker thee en een goed boek. Verder niets. Echt.


(Ik heb 3 weken geleden al een iPad gekregen)


* Geen zorgen, mijn moeder leest dit niet. Ze heeft geen internet; zelfs geen computer. Wij communiceren nog ouderwets via de telefoon.