Sommerfest in Regensberg

Balletje, balletje, maar dan anders

Na alle regen is het hier dan eindelijk mooi weer. En we hebben er dit weekend goed van genoten: vrijdagavond hebben we heerlijk gegeten op het terras van 'onze' pizzeria in Niederhasli. Nu het warm is, is ook de fontein/waterval op het pleintje aan, dus al voor het voorgerecht werd geserveerd hadden de kids natte voeten (en gedeeltelijk een natte broek).

Zaterdagochtend hebben we het badje gevuld en nadat Jesper over zijn angst heen was hebben ze heerlijk geplonst en gespetterd. (Ik had Julia geen zwemluier aangetrokken, maar alleen met badpak het water ingeslingerd. maar ja, stel je voor dat ze in het water plast. Of nog erger: poept!)


Na een iets korter middagslaapje dan normaal hebben we de koelte opgezocht van de bowlingbaan in Dielsdorf. Het eerste half uur waren we de enigen daar en onze knullige verrichtingen konden goed door het personeel worden bekeken. Ik speelde weer samen met Julia (die dit keer echt alles "zelluf" wilde doen) en we eindigden dan ook als laatste met het schokkende aantal van 80 punten! Op verzoek van Jesper hebben we de dag afgesloten bij de Golden Arches. Het bowlen kwam trouwens ook van hem.

Dankzij de borden langs de weg (want de kranten lees ik hier zelden) wisten we dat het het hele weekend Sofest (Sommerfest) was in Regensberg - het kasteeldorpje dat we vanuit ons huis kunnen zien liggen. En voor zo'n kleine gemeenschap hadden ze groots uitgepakt. Bijna elke vrije vierkante meter rond en in de burcht was benut en vooral voor kinderen was er veel te doen (de andere 50% was gereserveerd voor al dan niet overdekte eettafels natuurlijk.) Van springkussen tot carroussel, pony rijden tot mechanische stier en zeepsteen bewerken tot abseilen van de toren, het kon allemaal!

Van een afstandje is het leuk; er op zitten is een ander verhaal

Voor respectievelijk CHF 20 en CHF 15 kochten we voor Jesper en Julia een polsbandje waarmee ze onbeperkt hun gang konden gaan. Zoals je misschien wel verwacht was het springkussen veruit favoriet. Het pony rijden eindigde na één rondje vroegtijdig in een huilbui (Julia), de minitreintjes vond ze ook niet leuk en de carroussel ging wel zolang mama erbij bleef. Jesper wilde geen tatoo, niet op de klimwand of stier, maar heeft wel in een bak balletjes gevangen (zie foto boven), gedart en op de Mohrenkopf gemikt (net zo'n foute term als de Nederlandse "negerzoen", als doen ze daar hier niet zo spastisch over). Het was wel verrassend dat ze het allebei lang uithielden bij het zeepsteen bewerken. Maar nu ook weer niet zó lang dat ik een meesterstuk kon fabriceren! (Maar toch een leuke hanger gemaakt voor Juul als ze groot is.)


We hadden geluk: er kwam net een plekje in de schaduw vrij aan een van de lange tafels. Lunch met worst en saffraanrisotto (en patat en nuggets voor de kids) met zicht op de toren waar zo af en toe iemand naar beneden kwam (ab) zeilen. Ondertussen had Martijn al zijn moed bij elkaar geraapt (hij heeft een beetje hoogtevrees) en hij kocht een kaartje om ook van de toren te abseilen. Komt hij bij de ingang, gaat pal voor zijn neus de deur dicht: lunchpauze, misschien wel een uur lang! Nou ja, zo druk was het daar niet, hadden die lui niet gewoon tussendoor een hap kunnen eten? Je begrijpt, er is niet meer abgeseild door Martijn. In een uur kan je je heel vaak bedenken.

Farbschleuder - verven op een pottenbakkerswiel

Ondertussen was Julia het goed zat, dus nadat we Jesper's "Farbschleuder" kunstwerk van de drooglijn hadden gehaald, liepen we gewapend met ballonnen terug naar de auto waar, helaas, een kersverse boete op ons wachtte. Ja, we wistten dat we daar niet mochten staan, maar de officiele (kleine) parkeerplaats was om 10 uur al vol en overal stonden auto's illegaal langs de weg. Op zo'n berg is nu eenmaal niet op elke hoek een parking, dus we hadden gehoopt er mee weg te komen. Het was nu ook weer geen mega-boete (CHF 40), maar het gaat om het idee. Helaas voor de parkeerwachter had Jesper net mijn geduld tot het uiterste getest en de goede man kreeg de volle laag. Ik ben het eerste stukje van de berg dan ook maar afgelopen om even af te koelen.

Om verder af te koelen hebben we vanmiddag nog een keer geplonst (Julia was niet te houden en ging volledig gekleed te water) en we hebben de dag afgesloten met een BBQ in de zon op ons terras. Terwijl in dit stukje schrijf (nog steeds buiten) kijkt Martijn binnen naar de (laatste?) verrichtingen van het Nederlands elftal. Ik ben benieuwd hoe we dit zomerse weekend afsluiten...