Dag man met auto!

Vanavond vertrekt Martijn naar Zurich.

De afgelopen weken heb ik steeds spullen voor hem apart gelegd en sinds gisteren zijn daar ook zijn kleren bij gekomen - al zou je aan onze kledingkast niet zien dat hij weg is... De koffers waren op zijn pakken en toilettas na al helemaal ingepakt, maar, bedacht Martijn zich op het laatste moment, "Als ik toch voor 2 extra stuks bagage moet betalen, dan kan ik het gewicht ook maar beter helemaal gebruiken." Daar had hij natuurlijk gelijk in, dus werd Julia's kampeerbedje in de grootste koffer gestopt (paste precies) en de koffer links en rechts opgevuld met extra spullen. Martijns kleren verhuisden we naar de grote reistas.

We hebben vroeg en makkelijk gegeten (lees: McDonald's), want Martijns vlucht vertrekt om 9 uur en hij moet op tijd op het vliegveld zijn. Dus even na zessen ging alles mijn autootje in en na flink wat knuffels aan de kinderen en ondergetekende, kroop hij achter het stuur en reed weg. Tot over een kleine 4 weken! En auto: Bedankt voor 3,5 jaar trouwe dienst, je hebt me nooit in de kou laten staan!

Bah, ik vind het helemaal niet leuk.

Farewell Party #2

Het officiële afscheidsfeest van K+N werd gevierd met een avondje eten en bieren in stamkroeg Mad Hatter. Dit is een onooglijke tent waar we af en toe (en sommige afdelingen wekelijks) op vrijdag voor lunch chicken wings en pitchers bier nuttigen. Daarnaast wordt hier altijd afscheid genomen van medewerkers - meestal zijn dit inderdaad de buitenlanders van KN. Iedereen die wil komen moet een vast bedrag doneren; van dat bedrag wordt een bijdrage aan de wings en pitchers gedaan en een kado gekocht, verder wordt er namens het bedrijf zelf ook een kado verzorgd.

Dus op mijn laatste woensdagavond gingen wij vanuit kantoor met dik 30 man/vrouw naar de Mad Hatter. Tegen de traditie in had ik voor de woensdag gekozen in plaats van donderdag, dus dat haalde de opkomst wat naar beneden. Maar voor het eerst waren er meer donaties dan bezoekers bij een afscheid. Pavan heeft zelfs een vlucht eerder terug genomen uit NYC.

Het was een gezellige avond met halverwege uiteraard de gebruikelijke speech van Stefan. Ik kreeg een voetbalshirt van Zwitserland met bijpassende sjaal, een echt Blue Jays shirt met goede handschoen en uiteraard werd het al eerder aangekondigde afscheidscadeau* overhandigd en dat leverde toch nog een verrassing op: Deze Inuksuk is een stuk groter dan verwacht (23 cm hoog), die moeten we zeker een mooi plekje geven straks in Zwitserland. Aangezien bijna iedereen moest rijden en er 's avonds een gigantisch noodweer losbarste ben ik met de laatste feestgangers rond half 10 alweer richting huis gegaan.

* Het standaard cadeau voor een personeelslid dat Canada verlaat, is een Inuksuk. Reden voor ons om er nog nooit een zelf te hebben aangeschaft. Toen de Native Art Gallery in Oakville enige tijd geleden verhuisopruiming had, vertelde Stefan dat ons cadeau al was uitgezocht!
(En hadden we er geen een gekregen, dan was er altijd nog de winkel op het vliegveld)

Farewell Party #1

We zijn onder zeil!

De eerste in een reeks van afscheidsfeestjes: Martijn neemt afscheid van zijn team en wat andere collega's. Voor de allerlaatste keer steken we de BBQ aan (in Canada tenminste). We krijgen nog vragen of het feest wel doorgaat, want er is bar slecht weer voorspeld voor zaterdagavond.

Maar, we zijn voorbereid en zetten vrijdag al de partytent op (blijkt dat de buren morgen ook een groot feest hebben; ook zij maken de achtertuin waterdicht). Zaterdag kopen we nog een megagroot tentzeil waarmee de halve tuin kunnen overdekken. Dat komt dus helemaal goed!

Alles moet weg!

Nog geen jaar geleden zat ik met een meer dan dikke buik in de gloeiend hete zon op mijn bankje op de veranda, hopend dat alle zooi als bij toverslag zou verdwijnen. Nu hebben we toen aardig wat handel kunnen verkopen, maar er bleef toch ook wat over. Vandaag moest echt alles weg!

De oprit stond weer vol met huisraad; wat bijzettafeltjes, lampen, tuinset, wat kinderspullen en alle troep die we vorige keer niet hadden verkocht. Ook had ik een lijst gemaakt van de grotere meubels en elektrische apparatuur die we wilden verkopen, maar nog tot eind juni nodig hadden (ik noem bijvoorbeeld ons bed, Jesper's bed, de Dyson, staafmixer, föhn, autostoeltje, etc.) . Allemaal spullen die we in Zwitserland niet kunnen gebruiken vanwege of een afwijkende maatvoering of ander voltage. Aan het eind van de ochtend waren we veel kwijtgeraakt en op een paar items na hebben we de laatste spullen in een doos aan het eind van de oprit neergezet: "Free".

Van alles dat nu over is, stuur ik binnenkort een lijst naar alle vrienden en bekenden hier en ik kan het ook nog op Kijiji (soort Marktplaats) zetten.