... of drie keer, of vier ...
Over 7 weken begint Martijn met zijn nieuwe functie en een maand later volgen wij. Op het moment staat het leven in het teken van lijstjes maken:
- Wie neemt wat, wanneer mee?
- Wat heeft Martijn (en wij later) de eerste tijd nodig?
- Wat kunnen we niet meenemen? (alles met een stekker of Amerikaanse maatvoering)
- Wat willen we niet meenemen? (de banken)
- Wat willen we voor vertrek verkopen? (ik voel weer een garage sale aankomen!)
- Wat willen we nog voor vertrek aanschaffen? (kleding voor de kids, want Zwitserland is duur, en een berg medicatie)
- Wat moet Martijn daar al kopen? (veel te veel!)
- etc, etc.
Op het bureau boven ligt daarom een stapel papier en zo langzamerhand wordt de een na de andere lijst afgewerkt. In de kelder staan twee dozen: Een voor Martijn, en een voor ons allemaal. Regelmatig verhuist er iets naar de dozen in de kelder: handdoeken, bestek, reisspelletjes, cadeautjes, persoonlijke papieren, en ga zo nog maar even door. Allemaal spullen waar we geen maand (langer in Martijn's geval) zonder kunnen of die te belangrijke of gevoelige informatie bevatten en we dus bij ons willen houden.
Deze verhuizing van Canada naar Zwitserland lijkt toch veel meer voeten in aarde te hebben dan toen wij vanuit Nederland hiernaar toe verhuisden. Behalve dat wij nu met zijn vieren zijn, moeten we ook rekening houden met de gevoelens van Jesper. We willen de overgang zo makkelijk mogelijk voor hem maken en zoveel mogelijk obstakels wegnemen. Ook kunnen we hier natuurlijk ook niet zomaar even iets achter laten om het later eens op te halen. Ons trouwalbum bijvoorbeeld hebben wij toen pas na twee jaar uit Nederland meegenomen, nu moet het toch echt in een van de koffers, want in de container is geen optie! (en dat neemt een hoop kostbare ruimte in kan ik je vertellen)
Maar goed, er komt een beetje lijn in het hele verhaal, dus: Alles komt goed!
(Alles komt goed, alles komt goed, alles komt goed...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten